مجنون منتظر
امیری حسین(علیه السلام) ونعم الامیر
امیر المومنین علی (علیه السلام )می فرمایند: برای روزه دار دو شادی و خوشی از روزه اش وجود دارد یکی هنگام افطار و دیگری هنگام دیدار با پروردگارش.
جمعه 30 تير 1391برچسب:, :: 19:36 :: نويسنده : مهدی روزه یعنی عطش روزه لبهای حسین (علیه السلام) هر که دارد عطش کرببلا بسم الله
دو شنبه 15 خرداد 1391برچسب:, :: 12:6 :: نويسنده : مهدی میلاد سر سلسله عشق ، وصی رسول الله ، قرآن ناطق ، مولود کعبه و کسی که صاحب زیباترین لقب عالم است یعنی همسر فاطمه زهرا (سلام الله علیها) بر فرزند گرامیشان حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) و رهبر عزیزمان و تمامی محبان و شیعیان آن حضرت مبارک باد . انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت یطهرکم تطهرا (قرآن کریم ،سوره الحزاب ،آیه23 ) یا علی بن محمد ایها الهادی النقی یابن الرسول الله پدر بزرگوارشان حضرت ابا جعفر محمدبن علی التقی (علیه السلام) می باشند ، ایشان در نیمه ذی الحجه سال 212 در مدینه متولد شدند وجهان را به نور خود منور کردند . مشهورترین القاب حضرت نقی و هادی است و نیز به ایشان ابوالحسن الثالث می گفتند . ایشان در سال 220 هجری در سن 8 سالگی بر مسند امامت نشستند . حضرت در سوم رجب سال 254 هجری در شهر سامرا بشهادت رسیدند. سخنانی گرانقدر از آن بزرگوار ؛ امام هادی(علیه السلام) می فرمایند : توبه نصوح این است که باطن همچون ظاهر و بهتر از آن شود . امام هادی (علیه السلام) می فرمایند : سرزنش و گله گذاری بهتر است از کینه به دل گرفتن . در بیان مقام والای این بزرگواران زبان آدمی قاصر است باشد که خود آقا صاحب الزمان برایمان بازگو کنند . در آخر خطاب به کسانی که بدنبال پایین آوردن شأنشان هستند می گویم مثل اینان مثل خورشید است که قطرات آب نمی توانند خاموشش کنند . اللهم العن الجبت و الطاغوت چه خوش بود که برآید به یک کرشمه دو کار یکی ظهور نگار و یکی شروع بهار اللهم عجل لولیک الفرج
ای آنکه به تدبیر تو گردد ایام ای دیده و دل از تو دگرگون مادام ای آنکه به دست توست احوال جهان حکمی بنما که گردد ایام به کام سائل کوی حسین (علیه السلام) ، سینه زنی، سیب، سحر، سوره فجر ،سوز دل بهر عزای تو دمادم داریم ؛ هفت سین کرمت جور همیشه آقا، ما فقط یک ((سفر کرببلا)) کم داریم . چهار شنبه 9 آذر 1390برچسب:, :: 20:37 :: نويسنده : مهدی امام حسین (علیه السلام )پیش از حرکت از مدینه ، وصیتنامه ای خطاب به برادرش (محمد حنفیه) نوشت .امام در این وصیتنامه پس از بیان عقیده خویش درباره توحید و نبوت و معاد ،چنین نوشت:«... من، نه از روی خود خواهی وسرکشی وهوسرانی (از مدینه) خارج می گردم و نه برای ایجاد فساد و ستمگری ،بلکه هدف من از این حرکت، اصلاح مفاسد امت جدم ومنظور امر به معروف ونهی از منکر است و می خواهم سیره جدم (پیامبر) و پدرم علی بن ابیطالب را در پیش گیرم.هر کس در این راه به پاس احترام حق از من پیروی کند، راه خود را در پیش خواهم گرفت ،تا خداوند میان من و این قوم داوری کند که او بهترین داوران است...» «بحارالانوار،ج44،ص329» دو شنبه 30 آبان 1390برچسب:, :: 12:53 :: نويسنده : مهدی
این صدای تپش قلبم نیست ... در حسینیه ی دل سینه زنی است صفحه قبل 1 صفحه بعد آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |